Norwegia - ciekawostki

Nazwa kraju pochodzi od staronordyckiego nord vegen (droga na północ).

• Kierowca zatrzymany za jazdę pod wpływem alkoholu trafia na 30 dni do więzienia, traci prawo jazdy oraz musi zapłacić 10 % swoich rocznych dochodów. Mandaty za przekroczenie prędkości są wyższe niż za posiadanie narkotyków. Jadąc o 10 km/h jest mandat w wysokości 500 $; 
• Do końca lat 80 transmisje telewizyjne boksu były całkowicie zakazane, gdyż uważano to za sport niemoralny;
• Norwegia posiada najwięcej milionerów w przeliczeniu na 1 mieszkańca 
• Norwedzy zajmują drugie miejsce pod względem posiadania telefonów komórkowych na osobę (1 miejsce Finlandia);
• Norwegia została wybrana we wrześniu 2005 r. przez Bank Światowy na kraj najbardziej przyjazny dla przedsiębiorców, zaraz po Nowej Zelandii, Singapurze, USA i Kanadzie;
• W Norwegii można żebrać tylko Norwegom;
• W Norwegii dziękując za coś, zwykle określa się, za co dziękujemy. Popularny w Polsce zwrot „dziękuję za wszystko" (norweskie „takk for alt") może wzbudzić u naszego rozmówcy konsternację, gdyż zwykle umieszcza się go na nagrobkach.

Muzeum Produkcji Konserw - placówka jest jedną z części Muzeum Stavanger. Mieści się w dawnej fabryce konserw. Dzięki temu, że muzeum wyposażone jest w zabytkowe XIX i XX wieczne maszyny, to prześledzić możemy cały proces produkcji konserw rybnych, począwszy od produkcji puszek, a skończywszy na hermetycznym zamknięciu wyrobów. Na początku XX wieku w Stavanger działało około 70 fabryk konserw, a każda z nich miała swoje charakterystyczne etykietki przedstawiające sceny morskie, zwierzęta, sławne postaci i różne inne. Etykiety z puszek stawały się coraz bardziej popularne, zaczęto je kolekcjonować, sprzedawać i zamieniać się. Na pierwszym piętrze budynku tego muzeum znajduje się wystawa poświęcona tak zwanemu „szaleństwu iddis”, czyli kolorowym nalepkom z konserw.

W północnej Norwegii, w archipelagu Lofotów, leży miejscowość o najkrótszej nazwie na świecie: Å. Nazwa ta oznacza w języku norweskim strumyk. Władze miejscowości mają nie lada problem z turystami, którzy nagminnie kradną tabliczkę z nazwą miejscowości. 

Trolle - Wierzono, że różniły się między sobą wyglądem, jak i charakterem. Najczęściej były bardzo stare, brzydkie, złośliwe i mało inteligentne. Można było wśród nich znaleźć olbrzymy, jak i niewielkiego wzrostu skrzaty czy karły. Niektóre większe trolle ze starości porastały lasem. Trolle mieszkały w trudno dostępnych dla człowieka miejscach: lasach, górach i jaskiniach, niektóre żyły też w morzu. Wyrządzały szkody ludziom i zwierzętom. Pod tym względem były podobne do orków, lecz o wiele od nich większe, silniejsze i agresywniejsze. Zajmowały się też wydobyciem i gromadzeniem srebra, złota oraz kosztowności. Były bardzo chciwe i skąpe. Nie znosiły światła słonecznego, dlatego pojawiały się wyłącznie w nocy; troll, który na czas nie schował się przed promieniami słońca, zamieniał się w kamień. Żeńskim odpowiednikiem trolla była huldra.

Trollstigen to legendarna droga troli, czyli bardzo kręta górska serpentyna w Górach Trolli. Jej atrakcją jest wyjątkowo stromy i długi podjazd, z którym nie radzą sobie samochody oraz jedyny na świecie znak "uwaga na trolle".